Het liefst werk ik met natuurlijke materialen. Lekker ambachtelijk bezig zijn met spinnen, verven en weven. Ieder materiaal heeft zo z'n eigen specifieke eigenschappen. Linnen is vrij stug en er zit weinig rek in. Wol is juist behoorlijk elastisch en katoen zit daar tussen in.
Deze sjaal is een combinatie van katoen, tencel en chenille. De tencel heb ik gekozen omdat het heel gemakkelijk verf opneemt. De katoenen banen in de lengte versterken de kleuren en chenille geeft een voller effect. Chenille is heel lastig om te verven, daarom koop ik dat maar in de kleur die nodig is.
geverfde tencel schering
het begin van een sjaal.....
alle materialen samen...
De schering was eerst opgezet zonder de katoen strepen en ik had al een aardig stuk geweven, maar dat was erg saai: van de geverfde ketting=schering zag je onvoldoende. De oplossing: alles uithalen en effen banen in de juiste kleuren er tussen zetten. De hele boel moest weer opnieuw ingeregen worden, maar dat heb ik zonder hard feelings gedaan. In de banen kwam ook nog een patroontje, wat de weverij veel interessanter maakte.
patroon 'molentje'
Het pad van een weefster gaat niet altijd over rozen...... De sjaal oogst nog steeds bewondering en als men merkt dat je die zelf gemaakt hebt ....... Ik ben al lang vergeten hoeveel werk ik er van gehad heb..... het is HOBBY.
Voor de kop van mijn blog heb ik een foto genomen van een weefsel in wording, waar ik in november 2011 mee bezig was.
Omdat ik in een weef groepje zit, maak ik nog wel eens opdrachten die ik zelf nooit bedacht zou hebben. Spannend maar wel erg leuk. Opdracht: weef 'íets' in dubbele corduroy....We bespreken de techniek en bedenk dan wat je er van maakt.
dit is het patroon van dubbele corduroy
Corduroy is een poolweefsel en meestal worden er kleedjes mee gemaakt. Ik wilde wel wat anders. Eerst het materiaal: Je hebt een dikke samengestelde draad nodig..
samengestelde draad
UWYH >> die term kende ik toen nog niet .... In Harlingen, waar ik in de buurt woon, kijk ik regelmatig bij Zeeman wat er te koop is op garen gebied. Lekker goedkoop en je weet nooit of het nog eens van pas komt. Uit mijn voorraad zocht ik een aantal bollen en bij Action had ik stro kransen mee genomen, ook lekker voordelig en daar ging ik mee aan de slag.
Voor de schering: ongebleekte katoen no 8, jaren oud, maar nu zo voor het grijpen. 80 draden van 3,5 m scheren, dat was zo gepiept en het opzetten ging ook snel. Voordat ik het in de gaten had was alles weef klaar.
om hoogte te krijgen wordt een rond stokje gebruikt
Ruim 1 m in patroon weven en ik was reuze benieuwd hoe het zou uitpakken........afknippen ......te kort. Balen natuurlijk opnieuw aanbinden en nog 10 cm weven. Ik gokte dat het genoeg zou zijn en begon met een andere kleur. Je moet wel telkens een stukje gewone linnen binding weven als een soort zoom.
en dit was het uit eindelijke resultaat
De tweede krans was gemaakt met donkere kleuren ook Zeeman kwaliteit en tenslotte maakte ik nog een krans die meer in de kleur is van ons interieur, ook van materiaal dat ik al had, soms jaren oud. Wie wat spaart heeft wat...........
Begin en eind aan elkaar naaien, krans er in en zijkanten met slingersteek vast maken. Bij de lichte krans moest ik dus die 10 cm er ook nog tussen maken. Je ziet er niets van.....
Toen wist ik nog niet dat ik een maand later ging bloggen, maar gelukkig maakte ik al wel foto's van bijna al mijn 'creaties' en nu voor deze blog kon ik nog wel wat foto's maken want ze zijn er nog.......... Ik denk dat het leuke cadeautjes worden. Met kerst had ik er een mooie bol met lichtjes in staan, maar dat duurde niet lang want onze katten vonden al die lussen wel heel interessant en ze moesten wel even voelen>> gevolg lange halen..... niet katbestendig dus. Ach, zij hadden een moment lol en ik heb genoeg draad om nog vele kransen te bekleden met een dubbel corduroy jasje.
Het is niet de bedoeling dat ik een handleiding geef hoe je moet weven, maar ik wil laten zien wat er allemaal komt kijken bij het weven. We hebben nu een schering, die op het getouw gezet moet worden
de draden regelmatig verdelen
voorzichtig opbomen
het inrijgen kan beginnen
alle draden door het riet halen
aanbinden
spoeltje opwinden
het feest kan beginnen
hoe lang je bezig bent met het weef klaar maken van een getouw is afhankelijk van materiaal, lengte, breedte en patroon. Hier ben ik een dag mee bezig geweest, maar dat kwam ook doordat ik telkens foto's ging maken. Het weven zelf gaat behoorlijk snel. Ik wil nog een filmpje laten zien van mijn lerares/vriendin Carolien. Het is in 2008 opgenomen door Omrop Fryslân en staat nog steeds bovenaan op You Tube in de rubriek weven.
Als je de smaak van het weven te pakken hebt, wil je weer een eigen weefgetouw. Al heel snel werd mij via een kennis een prachtig uitziend getouw aangeboden; Carolien, mijn weef lerares, zei direct - nadat ze de foto had gezien - NIET DOEN. Ze vertelde me ook waarom niet en dat heb ik goed in mijn oren geknoopt. Op het internet gesneupt, daar zie je heel wat ellende voorbij komen en uiteindelijk heb ik een Louet 70 gekocht en opgehaald. Een mooi compact apparaat. Natuurlijk moet daar op geweven worden en in het atelier van Carolien heb ik een schering gemaakt. Ik had toen zelf nog geen scheermolen. Inmiddels heb ik dat al heel vaak gedaan.Gisteren maakte ik 2 stuks, want alle getouwen zijn leeg. Heb een aantal foto's gemaakt; dat geeft een indruk van wat er bij komt kijken. Eigenlijk zou een filmpje duidelijker zijn, maar ik kan niet haspelen en filmen tegelijk.
Totaal 24 cm breed (8 draden per cm) en ruim 4 m lengte. Er worden washandjes van gemaakt. Je begint links en zigzagt om de kruispennen en na een vooraf bepaald aantal omwentelingen keer je aan de rechter kant waar ook een kruis gemaakt wordt. Daar kun je tellen hoe ver je bent omdat daar de draden geordend liggen.
Als je schering klaar is bind je hem stevig af door de lussen van de kruisen en ook de lengte heeft een aantal stevige draden nodig.
Zo, nu kan de schering van de molen afgehaald worden; je haakt er een soort vlecht van en alles is klaar om op het weefgetouw gezet te worden.
De andere schering is voor mijn project met het koffie kopje. Daar heb ik vissnoer voor gehaald en ben aan het haspelen gegaan, maar het werd me al snel duidelijk dat dit een onhaalbare zaak was. Te kostbaar.... Ik heb heel veel over voor mijn hobby, maar er zijn grenzen. Alles er af en opnieuw begonnen met hele dunne bruine kantwol. Dat was bepaald niet spectaculair om te fotograferen en het was gisteren zo donker de hele dag en daarom dus het washandjes project ook maar gestart. Dit was deel 2: een schering maken. Wordt vervolgd......
Kwam in het weekend helemaal niet toe aan schrijven. Druk met familie en gisteren wat brak.... Karin haar sjaal viel erg in de smaak en natuurlijk moest ze poseren. Ze herkende de wol eerst niet, maar vond de kleuren heel mooi. Toen ze het woord UNOX hoorde begon het te dagen....
Het is al meer dan 25 jaar geleden dat zij een trui gebreid heeft en van de restanten maakte ik pas een lekkere warme wintersjaal.
Vanmorgen heb ik een lang telefoongesprek gehad met mijn weef vriendin Carolien die nu in Duitsland woont. We brainstormen af en toe per telefoon en dat levert wel de nodige ideeën op. Alle drie de weefgetouwen zijn leeg en daar moet wat aan gedaan worden!!!! Werk aan de winkel. Weven is op zich niet zo moeilijk. Je zit aan een weefgetouw en je laat een schuitje met draad heen en weer schieten.... Voor dat je zo ver bent is er al heel veel werk gedaan. Ik zal jullie laten beleven wat er allemaal komt kijken.
Eerst het denkwerk: Ik ben al ruim 14 dagen aan het nadenken over de opdracht van het weef groepje waar ik bij hoor. Het moet een dubbelweefsel met vakjes op 6 schachten worden.......???????? Hoe je het uit werkt moet je zelf weten. Een hele uitdaging. Dat je goed nadenkt is heel belangrijk, nu denk ik er heel anders over dan 2 weken geleden. Straks ga ik vissnoer kopen, dat ga ik gebruiken in mijn weefsel.Ik ben in mijn voorraad materiaal gedoken en heb een bol hele dunne bruine wol gepakt waar kantsjaals van gebreid worden.
Uit het fotoarchief deze foto van een deel van mijn servies
Later zal duidelijk worden wat een kop en schotel met mijn weefsel te maken heeft. Zo, dit is deel 1 : Opdracht en materiaalkeuze. Nu dus een boodschap doen en hard aan het werk: een schering maken.Later meer...
