Jong geleerd....oud gedaan

Sinds 2008, toen ik met pensioen was, heb ik mijn weefwerk weer opgepakt. Vanaf het moment dat er weer een weefgetouw in huis was, waren ook de kleinkinderen geïnteresseerd, vooral de jongste kleinzoon toonde veel belangstelling. Het duurde dan ook niet lang of hij wilde ook wel een stukje weven.. Zo is het begonnen.

Het is natuurlijk leuk om iets voor je zelf te maken en dat ging gebeuren. Ik heb een slinger voor hem op gezet en hij heeft er heel enthousiast aan gewerkt. Iedere week een stukje; hij komt hier iedere donderdag na schooltijd.

De inslag wordt met verpakkings lint gedaan. De zijkanten worden er later afgeknipt. Ik zorgde dat er met lint gevulde steeklatten klaar lagen, maar al snel was dat niet meer nodig: hij kan dat zelf wel.

De eerste slinger was in 2009 klaar en kwam bij hem thuis in de speelkelder te hangen.
Ondertussen hielp hij mij ook met het kaarden van wol. Dat is leuk werk... rolletjes maken noemt hij dat. Binnenkort gaan we daar weer mee aan de gang, als we weer buiten bezig kunnen zijn.
Vorig jaar wilde hij wel weer een slinger maken. Samen hebben we kleuren uitgezocht en hij kon helemaal zelfstandig aan het werk, als een speer... Toen hij begin november thuis kwam na een heerlijke vakantie met ouders en broer, hing de slinger als verrassing bij hen thuis in de woonkeuken. Ik had alles even af gewerkt.
Gisteren wilde hij wel poseren met de oudste slinger hier bij ons thuis en ik mocht er ook wel een stukje over schrijven.
Zijn ouders vinden het ook leuk dat hun zoon zo lekker bezig is en dat mag iedereen weten.

                       Ook nog een foto van de andere slinger; 
                       die ziet er nog heel netjes uit.

In abc van het weven 2 en 3 heb ik laten zien hoe je een schering maakt en opzet... en wie heeft de washandjes voor een groot deel geweven?????? diezelfde jongste kleinzoon en hij is er erg trots op.Hij heeft ze al in gebruik genomen.

Nu heeft hij gevraagd of er ook handdoeken bij gemaakt kunnen worden........Natuurlijk kan dat. Dus binnenkort gaat dat gebeuren en ik zal hem daar wel wat bij helpen anders duurt het wel heeeel lang voor dat die klaar zijn, want als je maar 1 keer per week er aan kunt werken...... en we moeten ook weer rolletjes maken.....en er zijn ook nog andere dingen die leuk zijn....

Walle Geertsje sjaal

Vanmorgen ben ik even naar de markt in Harlingen geweest...
Daar was ik snel uitgekeken. Er waren 3 kramen en dan nog de vaste bloemenkiosk. Is het niet treurig!!!!????
Nu ging ik wel met een speciaal doel naar de stad. Ik wilde mijn pas geweven sjaal anders presenteren en ik dacht meteen aan Walle Geertsje.

Ik heb veel over haar gehoord. Zij was al lang overleden toen ik in 1968 in H. kwam wonen.
Zij zat met haar handel op de markt toen die nog op de Lanen was. Gewoon al haar spullen op straat en zij zat er op een stoel tussen in.
Zo is er van haar een beeld gemaakt als herinnering aan die tijd.

Ja, de markt was op de Lanen. Een levendige straat in het hart van de stad.Toen.........
Op woensdag morgen was de straat vol met kramen en handelaren; een leuke gezellige drukte en de winkels hadden ook veel klandizie. De winkels verdwenen en de markt werd steeds kleiner en toen bedacht men dat het beter was om de woensdagmarkt maar naar DE winkelstraat te verplaatsen. Even een opleving, maar nu vandaag het trieste aantal van 3 kramen(auto's).
Mijn weefwerk: 
Alweer een sjaal. Deze krijgt mijn jongste zus als verjaardags cadeau. Zij is roodharig en dit zijn dus echt Irene haar kleuren.

De schering maakte ik van dunne lace wol met kleur verloop
deze twijnde ik met een dunne goudkleurige effen wollen draad.

Als inslag een lekkere zachte oranje mohair afgewisseld met dunne bruine wol.
De rijging door het riet is afwisselend 8 draden/cm en 4 draden/cm in verschillende breedte.
De inslag - gewoon linnenbinding - varieert ook en volgt de breedte van de inrijging....
De mohair heel zacht aanschuiven en de bruine wol flink aan slaan.

Aan het begin en eind werk ik het weefsel af met een open zoom steek terwijl het op het getouw staat.

Het weefsel ziet er nog erg open uit, maar nadat het gewassen is met Eucalan zie je pas hoe mooi de sjaal is.
Lekker zacht en luchtig.
Harlingen is een prachtige oude stad met veel monumentale panden.Jammer dat er steeds meer winkelpanden leeg komen te staan. Dat moet niet te lang duren..... Op de Lanen is weinig leegstand; daar zijn heel wat winkeltjes veranderd in comfortabele woonhuizen. 
Het uitzicht over de Waddenzee is schitterend; er is pas een 
wandelpromenade geopend over de waterkering. De veer-
diensten naar Vlieland en Terschelling brengen veel drukte
met zich mee. Er zijn veel terrassen. Vanmorgen werd daar
druk gebruik van gemaakt. Het was heerlijk weer.

Calypso square

Het was al heeeeeel lang geleden dat ik met haken bezig was, maar je verleert het natuurlijk niet.
Bij Elizabeth  zag ik wel een heel mooi vierkant. In mijn voorraad sokkenwol gedoken en ik kon 4 bij elkaar passende kleuren vinden. 
Snel aan de haak en het lukte wonderwel.

Eigenlijk schaamde ik me wel eens als ik weer eens aan kwam zetten met m'n breiwerk of iets anders in een (plastic) tas. Dat kan niet langer!!!
Ik heb een aantal geweven lappen liggen die bedoeld zijn om tas te worden maar het komt er maar niet van. Foei!!!
Een patroon van Drops gezocht en 13 verschillende squares gehaakt.

In elkaar genaaid.Een lange band gemaakt van stokjes en klaar was de tas.

Ik had ook een voering gemaakt maar dat was bij dit model niet echt een succes.
Ik had mijn hulp beloofd- nog in mijn blog loze periode - ook iets voor haar te haken en dat kon mooi van de zelfde kleuren. Zij wilde graag zo'n heerlijke oubollige wc-rol-hoed voor in de auto. Via Google kwam ik terecht bij een Duitse site met allerlei handwerken met patronen en nu weet ik de naam niet meer.......
Ik heb dus dit leuke hoedje niet zelf bedacht, maar wel gehaakt en het was heerlijk om te doen.

plooisjaal

Al weer een sjaal......
Er zijn weefsters die niets anders maken; een sjaal weeft prettig en is goed te verkopen.
Tot nu toe heb ik alleen voor mij zelf, mijn gezin en mijn familie geweven. 
De naam van het weefsel is plooikeper.
Met een werktekening en heel veel tips ben ik aan de slag gegaan.
Allereerst de kleurkeuze: 'Gebruik wat je hebt'. Dat lukte wonderwel. Ik hoefde niets te kopen. Wel heb ik witte wol blauw geverfd; de verf was in huis...
De schering: fel blauwe wol/gif groene wol/zwarte katoen. Kleuren die goed bij mij passen...

echt mijn kleuren...

Voor dat ik het wist was ik al aan het inrijgen; gelukkig had ik op tijd door dat ik wel met het koppie bij de les moest zijn. Had niet goed op de werktekening gekeken. fout > uithalen en opnieuw beginnen. Tja, dat gebeurt....
Alles weef klaar... weven maar..... dat ging onverwacht snel. 
De inslag deed ik met hele dunne blauw geverfde wol.

het inrijgen is begonnen

De trapper aanbinding was 3-1 / 1-3, dat betekent aan de ene kant is de zwarte baan het meest duidelijk en aan de andere kant de gekleurde banen.
Voor een sjaal weef ik meestal 2 meter, dat is zeker genoeg. Het restant weef ik natuurlijk ook op; kun je altijd wel ergens voor gebruiken.


Van de begin- en eind draden wordt franje gemaakt. Daar heb ik een klein apparaatje voor en dan is dat zo klaar.

franje draaien

Dan moet het weefsel gewassen worden. Drogen in een handdoek en dan komt het werk>>>>goed oprekken en plooien. Dat valt niet mee zonder goede hulp.Het ene uiteinde aan een kast gebonden en Heer Bommel trok stevig aan de andere kant. Ik heb de plooien er zo goed mogelijk in gelegd, de katten snapten niet wat er gebeurde.....

flink rekken en trekken...

dan staat er zo gemakkelijk .......en verder laten drogen.... dat duurt natuurlijk wel even... Ik heb de lange sliert maar in het trapgat gehangen met een gewicht van 1,5 kg er aan...dan had Heer B de handen ook weer vrij.
De plooien zitten er nu redelijk goed in.

de gekleurde kant

en de zwarte kant

Weer een leuke aparte sjaal er bij. Het weven is niet erg moeilijk, maar het plooien vond ik best wel lastig.

Het resultaat mag best gezien worden en ik ga dit wel weer eens doen maar dan met heel andere kleuren.

sjaal geweven in plooikeper

De volgende opdracht is ook weer heel inspirerend: een soort pied de poule, maar wat ik er van ga maken weet ik nog niet misschien wel gewoon weer een sjaal.......

Servies

Wat ben ik trots op mijn servies East India van Rörstrand uit Zweden. Het theeservies kreeg ik 45 jaar geleden van mijn schoonouders.. 

Het is nog gemaakt van aardewerk; het mag dus niet in de vaatwasser.... Al mijn latere 'aanwinsten'  zijn van porselein gemaakt.
Het  ontwerp is van 1932 en bestaat dus in 2012 maar liefst 80 jaar. In het najaar wordt  'nieuws' geïntroduceerd. Nu al is bekend dat sommige onderdelen uit de collectie genomen worden, maar ongetwijfeld komt er wat anders voor in de plaats.

nieuw logo

De fabriek Rörstrand maakte al aardewerk in de 18e eeuw. 
In 1900 komt de internationale doorbraak na de wereldtentoonstelling in Parijs.

ouder logo

In 1932 werd dus East India - het grote succes - in productie genomen, net op tijd voor de 200ste verjaardag van de Zweedse Oost-Indische Compagnie.

oude scherf

Het servies van de eeuw is ontworpen naar een scherf die gevonden was op de plek waar de in 1745 Oost-Indië vaarder Götheborg gezonken was. 

replica Götheborg

Het schip heeft maar 3 reizen gemaakt naar China en het was onderweg terug naar Zweden met een kostbare lading: veel thee, balen zijde, kruiden en porselein. In het zicht van de thuishaven zinkt het schip omdat het, om onverklaarbare reden, op een onderwater rots liep. Alle opvarenden kwamen veilig aan land. 30% van de lading wordt gered en het scheepswrak raakt in de vergetelheid.

Begin 19e eeuw werd er weer naar het wrak gedoken, maar pas aan het eind van de eeuw kon men met nieuwe technieken heel veel vinden; lading, maar ook bezittingen van zeelieden.

Er is toen besloten een replica te bouwen en vanaf 2005 is die in de vaart.

Jaren was het theeservies het enige wat ik had. Vanaf 1995 kocht ik eerst de koffiekan en 6 kop en schotels en vanaf toen verhuisden er steeds meer borden, schalen, mokken van de winkel naar Huize Bommelstein. Voorlopig vind ik het wel genoeg; het servies is erg kostbaar en mijn hobby weven en spinnen heeft nu prioriteit. We gebruiken het servies regelmatig, toch heeft het af en toe een opfrisbeurt nodig...

aan de poets

Zo, nu ben ik weer bij het weven aangeland. 

Eerder schreef ik over een opdracht van mijn weefgroep: dubbelweefsel met vakjes op 6 schachten.

In de vakjes komen foto's van onderdelen van mijn koffie servies.

koffieservies

De afbeeldingen zijn op sheets gezet zodat ze doorzichtig zijn.

Als weefdraad koos ik een dunne bruine wol omdat die kleur op de randen van het servies aan gebracht is. Ook had ik het plan doorzichtig vissnoer te gebruiken maar daar heb ik van afgezien. 

Het weven verliep voorspoedig en alles is best goed gelukt, hoewel ik wel wat anders voor ogen had..... Aan de opdracht is voldaan. Ik was gebonden aan het gebruik van 'maar' 6 schachten. Het is een raamhanger geworden. Iedereen weet dat het fotograferen daarvan erg lastig is. Je ziet het huis van de buren door het weefsel heen, maar het koffie servies is wel degelijk te herkennen.

De katten vonden die wapperende stroken wel leuk en ze konden er net bij en dat werd ook zichtbaar en daarom heb ik alles boven voor het raam van mijn weefkamer gehangen.

Ik ga nog eens uitvogelen hoe ik een weefsel met foto's in een geweven kast kan plaatsen; daar ga ik dan mijn getouw met 16 schachten voor gebruiken.... nu kan ik dagelijks genieten van mijn kasten met East India servies.

Grote servieskast

Theekast

Elke zondag wordt de tafel gedekt met Eastindia .

eet smakelijk

Ben erg benieuwd wat er dit jaar voor nieuws komt; een paar jaar geleden werden er borden en mokken met een 'ander' decor uitgebracht: een vergroting van een deel van het bloemen patroon. Het staat heel goed; even wat anders.....maar wel echt van Rörstrand.

nieuw decor

Met veel plezier heb ik op het internet informatie opgezocht over de historie van de Götheborg en van Rörstrand.

www.abc.se en dan het artikel The last voyage of East Indiaman Götheborg by Lena Holmgren.

www.en.wikipedia.org/wiki/Göteborg_(ship)

www.rorstand-museum.se/historia

  

Summer and Winter

De titel doet vermoeden dat dit een verhaal over jaargetijden is.. Nee, maar toch heeft het er wel mee te maken.

Het is de naam van een bepaald weefsel met een lichte en een donkere kant. Vroeger traditioneel geweven in de kleur blauw/wit. 

Bij het beddengoed kwam in de winter de donkere kant boven  en zomers de lichte kleur. 

In de winter werd minder vaak gewassen dan in de zomer..... Lekker fris.................

De theedoeken heb ik een paar jaar geleden geweven; ik was een paar maanden op weefles en ik had net een eigen getouw gekocht. Toen  was ik nog niet bezig om het proces op de foto te zetten...

Wel was er een behoorlijk probleem want ik had niet genoeg hevels op mijn pas veroverde getouw...Waarom moest ik van dat dunne garen kiezen??? Ik had meer dan 800 draden!! en die moesten allemaal een eigen hevel hebben......
Snel een bestelling gedaan bij de leverancier en toen kon ik los. Het was een ingewikkeld patroon voor mij. Zo veel ervaring had ik toen nog niet. Maar het is gelukt...


Ik gebruikte lekkere felle kleuren katoen.

Je maakt een lange schering voor 6 theedoeken, in dit geval van witte16/2 katoen; dat is behoorlijk dun. Je kunt precies uitrekenen hoeveel lengte je nodig hebt. Het weef klaar maken van een getouw is een hele klus; dat hoef je dan maar 1 keer te doen. De inslag is gedaan met 8/2 katoen in kleur en patroon, om en om met een witte dunne draad. Je weeft dus met 2 schuitjes.


Als er een doek klaar is weef je een knip draad in en je begint aan de volgende.


Ik heb 3 doeken gemaakt met regenboog kleuren voor een zus en de anderen in mijn keuken kleuren.

Het was een pittige klus; ik kijk er met plezier op terug..Toen ze klaar waren mochten de theedoeken een poos bij Carolien  in het atelier hangen. Ze woonde toen nog in Fryslân.

Nu zou ik meer van het proces fotograferen, maar toen kon ik niet vermoeden dat ik nog eens blogjes ging schrijven.
De hele maand februari kwam het er niet van, maar ik heb niet stilgezeten, ik heb zo veel inspiratie opgedaan door het lezen en bekijken van andere blogs.
Een volgende keer meer over het weef project met mijn servies en wat er nu weer op het getouw gezet is .. De washandjes zijn inmiddels klaar en die zal ik ook showen.